دو روش جدید برای طراحی رمزهای قالبی ۱۹۲ بیتی بر اساس ساختار سوئیچینگ و لایه‌های انتشار بازگشتی

در سال­های اخیر به رمزهای قالبی در مقایسه با رمزهای دنباله­ای به­دلیل وجود اثبات امنیتی و دامنه کاربرد گسترده­ بیشتر توجه شده است. طراحی اغلب رمزهای قالبی بر اساس ساختار جانشانی-­ جایگشتی(SPN) یا فیستلی است. گرچه ساختارهای فیستلی در مقایسه با ساختار SPN مزایای بیشتری دارند اما به دلیل داشتن تعداد جعبه­های جانشانی فعال کمتر، لذا دارای ضعف امنیتی هستند. در این مقاله دو روش جدید برای طراحی الگوریتم­های رمز قالبی 192 بیتی ارائه می­شود که در آن‌ها از ساختار سوئیچینگ و لایه­های انتشار بازگشتی به­منظور افزایش تعداد جعبه­های جانشانی فعال و کارایی بیشتر استفاده شده است. روش اول مبتنی بر ساختار سوئیچینگ و لایه­های انتشار بازگشتی چندگانه 3×3 و روش دوم مبتنی بر ساختار سوئیچینگ و لایه­های انتشار بازگشتی چندگانه 2×2 است. امنیت ساختارهای ارائه‌شده با استفاده از روش برنامه­ریزی خطی مورد تحلیل و ارزیابی قرار گرفته است که نتایج حاصل نشان از مقاومت آن‌ها در برابر تحلیل­های خطی و تفاضلی دارد. همچنین، با توجه به این که لایه­های انتشار بازگشتی در مقایسه با ماتریس­های MDS از سرعت و کارایی مناسبی در نرم­افزار و    سخت­افزار برخوردارند لذا می­توان گفت که الگوریتم­های طراحی‌شده با استفاده از این روش­ها کارایی بیشتری دارند.